بنام کریم بی همتا
رفته ام در انتهای کوچه جایی در بسته و بن بسته تنها و خسته این نرفتن پیوسته بد جوری روی تنم نشسته.
کاش از اول نگاهی بایسته داشتم چون نبود در نزدم شایسته چنین بر زمین خورد و شکسته بنشسته.
ای بی دریغ و بی کم و کاست نیست در نزد شما یک نفر راست تا شود ما را همراز و هم پاست.
ما در این صحرای تنگ و در نفس خواستار استراحت چرا نیست یک دست پیگیر خواست؟
آشنا کو در نزدیکی ماست؟
یا جبار
رفتن تا انتهای بنیاد آرزوست
ماندن با تک درختان سزاست
نیک بودن خود پیدای شباست
فریاد در ته چاه ماناست
ندانم که چه دانی راست
این هم درماندگی از ماست
راهی بهنه نهیم فرق ساخت
پیاده و سواره همراه شماست
راستای قضا را شناسیم کجاست
کمی در کار او جستجو رواست
این سخن چون بند ناب طلاست
از گوهری تا شبتاب مبتلاست
آهی نه به بند طناب جفاست
گاهی رفتن هم دوا نساخت
بنام خالق بی همتا
نقل است شما را
کلوخ است کلاغ را
بلوغ است طلا را
فروغ است ماه را
سیاه است زغال را
سفید است کاغذ را
نحیف است نی را
شمس است امام را
کار است مدیر را
راه است صراط را
جاوید است نهان را
باقی است حیات را
نجیب است اسب را
وفا است سگ را
لباس است متقی را
مفید است گاو را
شناس است علیم را
قوی است دلیر را
معین است یار را
رفیق است کتاب را
بلند است دیوار را
عمیق است چاه را
گودال است چال را
ریز است مور را
باریک است موی را
شور است سر را
دور است بلا را
کافی است دمار را
آب است دریا را
غریب است جدید را
ثمر است درخت را
تمر است نخیل را
کهنه است دنیا را
منزل است آخرت را
....
باد است بادبان را
.... شاید ندانیم نکات را!
یا ملک الحق المبین
دورانی است این روزها
هرکس به خود است فرمان امروز
جایی نتوان برد شکایت این روزها
چون هست شاکی محکوم امروز
وقت است دریابی خود را این روزها
شاید پاک شود دفتر امروز
کشتی شکسته است مرزدار
باکی نیست پیکار این روزها
شاید نشستن در کشتی
عشقی است در غرق دریا امروز
باشد ما را تندبادی غفلت ساز
آگاهی نیست پرده دار امروز
فردا نقد نسیه کردن است
پیش خور شدن درویزه است امروز
راهی است تنها باید رفت
کشتی نیست دریا باید شد امروز
یا قاضی الحاجات
راهی دور کرده ایم
چشمی را پیر
کمری را دولا
پایی را خسته
تنی را رنجور
گوشی را فرتوت
...راهی را آمده ایم
چقدر بد
یا شاید ناشایست
فکری را سائیده
جمالی را از دست داده
وقاری نمانده
پس از این همه سستی چه نازک شکسته ایم
چقدر نازک تر خواهیم شد
توانی هست؟!
بتام یگانه دوست
تمام می شود
حلقه ها ، دودها ، کفها
آنجا ترسیم می شود خط آفتاب
روشن می شود افق
سایه ها کم می شود
کوچک در اواسط
دیده ها باز می شود
انگار آشکارا
پنهان نتوان کرد در دلها ؛ خش ها
پلیدی های کهنه ؛ نالایق ها
سر بریده نا اهلی ؛ دروغ ها
فکری باید کرد
آن روز را ؛هیاهوها !
یا رب
تا چند باید تجربه کرد
تا چند باید هزینه داد
چه کسی نیاموخته آنچه باید آموخت
این اروپا همان است که پشت صدام بود
و برای ماشین جنگی او هیچ کم نگذاشت درحالی که از ما سیم خاردار دریغ کرد
حالا چگونه می خواهد تن دهد آنچه را دوست ندارد
مسئولین
ظریف،عراقچی،تخت.......
و دولت؛ رئیس جمهور
... مجلس، لاریجانی
و همه بدانید
همراه شدن با دزد برایتان نتیجه ای جز خسارت ندارد
او می خواهد وقت بخرد و به نتیجه دلخواه خود برسد
تا دیرتر نشده دست بکشید از این اروپا و قدمی در اصلاح ریل حرکتی کشور ایجاد کنید
که..... این ره به ترکستان است
دزدان لانه کرده در وزارت اقتصاد ، بانک مرکزی، کمرک، .... را به دست عدالت بدهید
پشت پرده ها را آشکار کنید
کشور را از مفسیدن و غارتگران بیت المال پاک کنید کشور در مسیر درست قرار میگیرد حتی یک قطره نفت هم فروش نرود اتفاقی نخواهد افتاد
از اقتدار کشور بهره ببرید و ترس بیجهت در دلهایتان را بزداید ببینید نتایج شیرین صبر و استقامت را
کافی است مماشات با غرب، مفسدان و آلودگان به چرب و شیرین دنیا
بس است
عاقبت مماشات وضع امروز کشور است
بس است
صبر ملت اگر لبریز شود دیگر جای هیچ گلایه نمی ماند
